Dom Carmen.

Santiago.

no dobra :przygryza wargę żeby się nie roześmiać:

Carmen.

:odetchnęła z ulgą:

Santiago.

:unosi brew dalej powstrzymując śmiech:

Carmen.

nie patrz się tak na mnie. :klepnęła go w ramię:

Santiago.

:udaje że zwija się z bólu xd: ałł, nie tak ostro, kocie :śmieje się i całuje ją:

Carmen.

:śmieje się cicho i oddaje pocałunek:

Santiago.

:całuje ją chwilę i odsuwa się: na mnie już pora :całuje ją jeszcze raz i rozgląda się. podchodzi do otwartego okna w salonie: i tak nie wiem gdzie masz drzwi :wzrusza ramionami i śmiejąc się wychodzi przez okno xdd:

Carmen.

:śmieje się z jego zachowania, wraca do salonu, włącza muzykę i bierze laptopa:

:po chwili jednak przebiera się w coś wygodnego i wychodzi:

:wchodzi szybkim krokiem i od razu kieruje się do garderoby. Przebiera się i szybko wychodzi:

:wróciła do domu, rzuciła torby z zakupami w salonie, włączyła muzykę i udała się do łazienki:

Santiago.

:bezszelestnie wchodzi przez okno i półleżąc wpatruje się w drzwi łazienki. nie oddycha nawet by nie zdradzić swojej obecności:

Carmen.

:wyszła spod prysznica, owinęła się białym ręcznikiem, rozczesując mokre włosy wróciła do salonu. Zauważyła S. i uśmiechnęła się delikatnie: A co pan tu robi, hmm ? :zapytała unosząc brew:

Santiago.

patrzę na panią :uśmiecha się łobuzersko:

Carmen.

mhmm... Bardzo interesujące zajęcie, nie powiem... :podeszła bliżej i przygryzła wargę:

Santiago.

:wstaje i podchodzi do niej obejmując ją w pasie: ja uważam je za bardzo interesujące :uśmiecha się łobuzersko i całuje ją namiętnie w usta:

Carmen.

:wspina się na palce i oddaje pocałunek, obejmując go za szyję:

Santiago.

:pogłębia pocałunek jednocześnie lekko ciągnąc ręcznik, co skutkuje jego zsunięciem xd: upss :mruczy cicho i wraca do całowania C.: