Dom Kate

Carmen.

nie, ale ja to widze.

Kate

:w końcu się poddaje: musimy o tym gadać?

Carmen.

:przygryza wargę: a jesteś pewna, że nie chcesz się wygadać ?

Tanya

::patrzy na nie nazmiane::

Kate

:myśli przez chwilę: chcę...nie, Wy mówcie o co chodzi. Nie będę Was zanudzać na dodatek moimi problemami.

Carmen.

gdyby mnie to nie obchodzilo to bym nie pytala. :wywrócila oczami:

Kate

Pamiętasz naszą rozmowę? Wtedy powiedziałam Ci, że mam zamiar się zmienić. No i się zmieniłam. A teraz się zastanawiam jakby się tu do wszystkiego przyznać Garrettowi. Bo co jak co, ale kłamstwa nienawidzę.

Carmen.

:unosi brew: najlepiej wprost. Ty mu wybaczyłaś - on tez powinien. Jeśli nie, nie zasługuje na Ciebie.

Tanya

Ja powiedzialam prawde i teraz zaluje.... bo moglo byc pieknie...
::odezwala sie w koncu nadal patrzac w swoje dlonie::

Carmen.

:krzywi się: gówno prawda. jeśli masz sumienie męczyłoby Cię kłamstwo i nie potrafiłabyś cieszyć się tym szczęściem.

Kate

Ale ja zawsze mam coś na niego...tym razem na moich oczach zarwał do...Renesmee :prycha:

Tanya

tak... gdybys powiedziala jedynej milosci swojego zycia to co ja a ta Twoja milosc by sie wsciekla to bys myslala inaczej...
::patrzy na nia z bolem w oczach a lzy naplynely jej do oczu::

Carmen.

:krzywi się jeszcze bardziej: na Twoich oczach ?!

Kate

Tak...drugi raz. Już raz dostał za takie numery. Ha! Żałujcie, że nie wiecie co mi powiedział, kiedy mu powiedziałam, że go już raz zdradziłam. :mimowolnie się krzywi:

Carmen.

eh.. cóż ja bym już dawno kopnęła go w tyłek :wzrusza ramionami:
:do T.: raczej wątpię. Szczerość to podstawa związku. MOżecie się kochać do szaleństwa, ale bez zaufania, szczerości, wiary i jeszcze paru innych magicznych czynników nic z tego nie będzie.