Dom Kate

Tanya

::wstaje, podchodzi do okna i patrzy w dal::

Kate

Tak? Ale ja go kocham.Szczerość, zaufanie, wiara...wierność :znów sie krzywi:

Carmen.

:wzdycha: serce nie sługa...my mamy swoje instynkty, ono swoje. :marszczy nos:

Kate

No właśnie. Więc czas zacząć działać. :patrzy na nie:

Tanya

::odwraca sie w ich srtone::
musze pogadac z Ness... niedlugo wroce..
::wychodzi i jedzie do LA::

Kate

:wstaje i siada obok Carmen:może mi powiesz co się stało?

Carmen.

ależ wszystko jest okej. nadrobiłam zaległe projekty, znowu maluję, byłam znowu na zakupach... żyć, nie umierać. :wymusiła uśmiech i spojrzała w stronę okna:

Kate

Okej.To dobrze, że malujesz.

Carmen.

taa....:zaśmiała się lekko: chcesz kilka obrazów ? mam ich stanowczo za dużo.

Kate

Oczywiście, że chcę

Carmen.

to musisz wpaść i obejrzeć. Mam jakieś 10 nowych. :zmarszczyła nos:

Kate

To super. Na pewno wpadnę. Ile mogę kupić?

Carmen.

daj spokój, :wywróciła oczami: nie chcę pieniędzy. i możesz zabrać, ile chcesz. jakoś tak ostatnio same mi się malują...

Kate

No, okej. :wstaje i podchodzi do okna, patrzy na niebo:

Carmen.

:przeczesała dłonią włosy i zerknęła na zegarek w komórce, którą wyciągnęła z torebki: będę się już zbierać. :uśmiechnęła się do niej lekko, cmoknęła w policzek na pożegnanie i ruszyła w stronę wyjścia: Trzymaj się. :powiedziała jeszcze, wychodząc: