Dom Sulpicji i Nicole

Nicole

:uśmiecha się szeroko:

Demetri

Czułem...
:uśmiechnął się szeroko zszokowany.:

Nicole

Czy to nie cudowne?

Demetri

I to jeszcze jak...
:nadal jest zszokowany, nie cofa ręki nadal trzymając ją na jej brzuchu:

Nicole

:oddycha głęboko i nagle zamyśla się wpatrzona w ich splecione ręce:

Demetri

:przeniusł na nią wzrok:
O czym tak myślisz?

Nicole

..Co..ach tak..:patrzy na niego:
Myślałam o nas...i naszym życiu...i...Denitri.

Demetri

A dokładniej? :uśmiechnął się:

Nicole

Myślałam...o tym jak szybko to wszystko... szybko sie po potoczyło i o tym..że ja będę..mamą..a ty tatą..myślałam o naszych przygodach...o wszystkim co dotyczy ciebie...

Demetri

Chyba nie żałujesz, że to się tak potoczyło?

Nicole

Nie...wgl...wręcz przeciwnie....cieszę się strasznie!

:nagle krzyczy:

MATKO ŚWIĘTA!!!

Demetri

Nicole

DEMETRI! JA BĘDE MAMĄ!:dopiero to do niej dotarło:

Demetri

:zaśmiał się:
No oczywiście.

Carlisle

::smieje sie::
dopiero dotarlo?