Dom Sulpicji i Nicole

Carlisle

::powstrzymuje smiech i siada w fotelu na drugim koncu pokoju::

Demetri

Nie skądże.
A czemu pytasz?

Nicole

Bo uważam że są za małe...jak widziałam piersi wampirzycy..twojej byłej to...Zresztą każda twoja miał duże piersi..z tych oczywiscie co pokazywał mi ojciec.

Demetri

Oj tam...one.
Ty masz ładniejsze, bo są przynajmniej naturalne.
I nie są małe...są w sam raz.

Nicole

:uśmiechneła się:
To bardzo dobrze....:cmokneła go w policzek: Hmm..:odkryła kołdrę pod która leżała i powoli wstała. już była na nogach:

Demetri

A ty gdzie się wybierasz?
:stanął obok niej uśmiechając się:

Nicole

Do łazieńki..a potem pójdę na spacer dookoła domu...:zaczeła powoli krzatać się po pokoju wyjmując najrozmaitrze żeczy.:

Demetri

Sama? O nie. Idę z tobą.:uśmiechnął się:

Nicole

:zaśmiała się:

Do łazienki czy na spacer?

Demetri

Na spacer. :skrzywił się:
Zresztą, trochę świerzego powietrza ci dobrze zrobi :uśmiechnął się:

Nicole

:znów się zaśmiałą i weszła do łzenki:

:krzykneła:

Jak będe fałszować to krzyccie!

:powoli rozebrała się i weszła pod prysznic. zaczeła śpiewać:

Demetri

:zaśmiał się. Podszedł do okna i popatrzył przez nie. Spojrzał na szczyty gór, gdzie leżał śnieg:

Carlisle

martwisz sie...

Nicole

:kąpałą się nadal:

Demetri

Troszkę tak...
:nadal patrzył na góry: