Dom Sulpicji i Nicole

Nicole

Dlaczego? eeee..ja uwielbiam twój dotyk...możesz już djąc..już boli tylko tak jak zawsze...:uśmiecha się: Ale przytul mnie, dobrze?

Demetri

:uśmiechnął się.: Dobrze.
:cofnął ręce, odwinął jej koszulkę, połżył się obok niej i przytulił ją strasznie uważając na jej brzuch:

Nicole

:wtuliła się w niego. Zaczeła myśleć o wszystkim. O tym co stało się 6 dni temu. Wpsominała jak go pierwszy raz spotkała, ich pierwszy..prawie wymuszony pocałunek..kontrola Demetriego przez ojca..jak tego samego dnia potem on pokozałąj jej jaki jest dorby przed drzwimi. Narażeni na na czuny wrxok i słuch ojca. O tym, jak wyglądała jej pierwsza miniona z nim noc....gdy po raz pierwszy ją porwał i rozerwałą sobie koszulkę całując go. Myślałą o ich pierwszym razie.....O pierwszej awanturze gdy wrócił ze szminką na twarzy. O tym jak Demetri kazał jej zrobić test ciążowy po tym jak miała przeróżne dziwne zachcianki..i płakała z byle powodu. Uśmiechneła się na widok jego czułego spojrzenia. Potem przypomniała sobie jak kazała mu się ugryść. Przypomniałą sobie to niesamowite uczucie gdy człowiek boi się że może umżeć..ale w takim samym stopniu ufa wampirowi..ze tamten go niezabije. Przypominała sobie to wszystko po kolei o tym jak dowiedzieli się ze ona jest w ciąży, o to jak wspierali się czy on jej się boi..i długo rozmyślałą nad romantycznym wieczoże na który ją zabrał..ale niestety skończył się niepowodzeniem...bo wparowała mama..i wszystkiego się dowiedziała..a ona zemdlała. Ockneła się dopiero w szpitalu, gdy otaczały ją zatroskane twarze jej najbliższych..o tym jak oszukałą tatę i jak wnerwiałą się w szpitalu. Zaśmiałą się cicho. Popatrzyła na niego z czułosćia w oczach i rozmyślała o tym jak bolał ją brzuch....Jak pierwszy raz kopneła ją Denitri.
O tym jak Demetri prawie ją zabił. Wtuliłą się do niego mocniej i westchneła. Popatrzyła na niego i powiedziała:

Nawet nie wyobrażasz sobie jak bardzo, ale to bardzo się cieszę...że wszystko potoczyło się właśnie tak. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Kocham cię. :w oczach staneły jej łzy wzruszenia.:

Demetri

Wyobrażam...bo właśnie też tak uwżam.
:uśmiechnął się delikatnie i popatrzył jej w oczy:
Ja też cię kocham.

Nicole

:jedna łza wzruszenia pociekła jej po policzku:

Hmmm...Dziękuje...:wyszeptała:

Demetri

Ja też ci dziękuję.
:przytulił ją troszkę mocniej:

Nicole

[hehe..a ja jestem w 4 miesiącu xdd]

Możesz mnie przytulać tak mocno, jak ci się żywnie podoba.:uśmiechnała się pod wpływem jego dotyku i on o tym wiedział:

Demetri

O nie...nie aż tak mocno.
:uśmiechnął się:
Masz...jakby większy ten brzuszek.

Nicole

No, mała rośnie w siłąch..ale Carlisle mówił że dzisiaj mam tak jakby..4 miesiąc..:usmiechneła się: Ooo..kopneła..:zasmiała się:

Demetri

:dalej się uśmiecha:
Strongwomen.
:zaśmiał się:

Nicole

:zawturowała mu:

:pobladła trochę:

Hmm....JAk mi dobrze..:usmiechneła się:

Demetri

Uzależniasz się od mojego dotyku?
A to ciekawe...bo ja od twojego też.

Nicole

Mała poprawka...ja już się uzależniłam, skarbie..:usmiecha się:

Mogłabym tak leżeć wiecznie z tobą...

Ale chyba musimy coś zrobić....obgadać parę spraw...

Demetri

No dobrze.
:cofnął się trochę tak, że leżał na przeciwko niej. Jedną ręką trzymał jej, a drugą położył na jej brzuchu:
Jakich spraw?

Nicole

Chyba..musimy dowiedzieć się czegoś więcej... o ciąży i dzieciach...

No i..chyba musimy podjąc decyzje..gdzie bedzie poród..i..gdzie zamieszkamy...wszystkie te decyzje zostawaim tobie..ja musze..odpoczywac....:uśmiechneła się łobzersko: