Dom Sulpicji i Nicole

Alice Cullen

;przyjeżdża z małą do Denali, bierze ją na ręce, podając jej misia; no to jesteś w domu ;uśmiecha się;

Denitri.

;bierze misia i wsadza do kieszeni nie zwracając uwagi na to że jest mokry od jej krwi. uśmiecha się i idzie w stronę huśtawki pod domem:

Alice Cullen

nie idziesz do mamy?

Denitri.

;uśmiecha się łobuzersko: mama bawi się z tatą. śyśysz? :śmieje sie i huśta: poćetam.

Alice Cullen

Rybko, ale ja muszę wracać. ;bierze ją za rączkę i zanosi do jej pokoju, kładząc ją do łózka; pa ;całuje ją w czółko i odchodzi;

Denitri.

pa :po chwili wychodzi z łóżeczka i schodzi po schodach. wspina się na parapet okna kuchennego i obserwuje cień w lesie:
:po chwili podchodzi do drzwi kuchennych i wychodzi na dwór. misio wypada jej z kieszonki kiedy idzie w stronę cienia. kiedy jest już kilkadziesiąt metrów od domu zauważa że to jest jakiś mężczyzna, wampir. zatrzymuje się raptownie i chce zawrócić. Kiedy jednak się odwraca widzi że została otoczona przez inne wampiry. Niepokój zmienia się w strach. telepatycznie próbuje wezwać pomocy u całej rodziny:

Aro

::przybiega do Denali i wpada w krąk, zasłania ciałem małą i warczy na wampiry::

Denitri.

:piszczy głośno z przerażeniem patrząc na powiększający się krąg:

Aro

::ryknął przeraźliwie i głośno::Odejdźcie! Nie wiecie z kim zadzieracie?!

Denitri.

:odpowiedział mu tylko śmiech wampirów. jeden z nich rzucił uwagę że jest ich więcej.:

:Denitri mówi piskliwym głosikiem: sio!

Felix

;przybiega i staje obok Aro. Patrzy na każdego pokolei.; Przepraszam, że tak długo. ;powiedział do Aro i ryknął;

Aro

::popatrzył na F. po czym na wampiry z groźną miną::Nie ważne ile was jest...ważne, że jesteście nikim!

Denitri.

:serce małej wali jak szalone a krew płynie szybciej w żyłach. pare wampirów zaczęło się ślinić:

Felix

;rozejrzałsię i uniósł ręce; Spokojnie...czego chcecie?

Denitri.

-śmierci dziecka. :odpowiedzieli z uśmieszkami na twarzy:

:mała jest bliska omdlenia: