Kryjówka Marcusa

Sulpicia

Dobrze, przejedziemy się autem :patrzy na małą:

Nicole

::uśmiecha się::

-Brum, Brum!

Sulpicia

no to jedziemy:wychodzi z Nikki z kryjówki, kradnie jakieś czarne auto i jadą do nowego domu:

Nicole

::śmieje się i krzyczy"Brum-Brum"::

[Next w naszym domku]

Marcus

::wchodzi i całym ciężarem kładzie się na swoje łóżko. Zamyka oczy i myśli o Didyme::

Nicole

[nikogo tu nie..maaa.jupi!]

:wchodzi ciągnac za sobą Demetriego staneła uśmiechnięta:

Demetri

Skąd znasz tą kryjówkę? :spytał unosząc brew:

Nicole

No..Marcus to mój wujek..a ja kiedyś szwędałam się po Denali...i ją znalazłam..:uśmiechneła się łobuzersko:

Demetri

:zaśmiał się:
Cwaniara...
:usmiechnął się łobuzersko, przyciągnął ją do siebie z impetem i namiętnie pocałował:

Nicole

:nie miała nic przeciwko temu. Oddała pocałunek:

Demetri

:całował ją zachłannie rękoma błądząc po jej ciele:

Nicole

:rękami bładziła po jego plecach. Nagle powaliła ich na łózko ie przerywając namiętnego pocałunku:

Demetri

:nadal ją całuje. Jednym ruchem zrywa jej bluzkę:

Nicole

:odrywa sie od niego:

Co ty taki chętny co?

:odsuwa się od niego:

To miała być moja fucha...

Demetri

Bo jestem cie spragniony, to proste! :zaśmiał się: