Salon

Jasper

:powoli się uspokoił i usiadł porządnie na kanapie, podnosząc również Bell. Nie opanował się jednak na tyle, żeby podziałać na nią swoim darem:

Bella.

:nadal się śmiała, czuła się dziwnie, jakby się najadła szaleju. Nie puszczała Jaspera, i była bliżej niego:

Jasper

:odchylił głowę i powoli się uspokajał, nadal śmiejąc się cicho:

Bella.

:też powoli zaczęła się uspokajać, gdy się uspokoiła, popatrzyła na niego, jakby była idiotką: Boże! z czego ja się śmiałam?

Jasper

:wzruszył ramionami i wyszczerzył zęby w szerokim uśmiechu: z siebie ? :zapytał rezolutnie:

Bella.

Chyba tak... Boże jaka jestem głupia.! :znów się zaśmiała, lecz tym razem krótko i spojrzała mu w oczy: Jasper, kiedy się obżerałeś? Masz strasznie złote oczy. :zachichotała:

Jasper

:prychnął udając oburzonego: zawsze takie mam. Dobra prawie, jadłem w drodze powrotnej, wczoraj chyba to było.

Bella.

Ach.
A ja ostatnio...Ee.. Nie pamiętam już co jadłam, ale chyba dwa dni temu i nigdy takich nie mam.
Twoje są... :przybliżyła się jeszcze bardziej, zaglądając okiem do jego: Takie złociutkie. Fajne.

Jasper

może ma na to wpływ kolor oczy, jakie mieliśmy przed przemianą? :zapytał filozoficznie unosząc lekko brew: ja miałem zielone, Ty brązowe. Czyli wychodzi na to, że moje oczy powinny być jaśniejsze.

Bella.

Może, może.
:uśmiechnęła się:
Zaraz ci je wydłubie i sobie wezmę. :zażartowała i wysunęła język, lecz była za blisko...:

Jasper

:odsunął ją od siebie lekko, widząc do czego to prowadzi: Bell... :mruknął:

Bella.

Ee... Przepraszam... :wyjąkała: To było niechcący. :zapewniła, lecz się nie poruszyła:

Jasper

mhmm... :skinął głową, splatając ręce na karku:

Bella.

Nie wierzysz mi? :spytała, mrużąc oczy, pozostając w tej samej pozie:

Jasper

wierzę. :odpowiedział bez przekonania, odchylając głowę do tyły i wbijając wzrok w sufit. Zmarszczył nos: Czuję Emmetta. I Kate