Góry

Demetri

Och, nie rób ze mnie aż tak strasznego zbereźnika. :zaśmiał się: Hmm... to dobry pomysł, nie chce mi się tu tak siedzieć.

Nicole

Wszystkie moje pomysły sa dobre..:mrugneła do niego i już jej nie było.:

Demetri

:zaśmiał się widząc jak odbiega. W końcu podniósł się i pobiegł za jej zapachem, wstąpiając gdzieś jeszcze po drodze:

Rosalie

:przybiegła tu i zaczęła niuchać, nie wiedziała na co ma ochote wiec poszła w strone pierwszego lepszego zwierzecego zapachu. Przyczaiła sie i rzuciła na pume. Wypiła z niej cała krew, ciało rzuciła w przepaść i wróciła do domu: