Plaża

Aro

::robi mu się źle i smutno. Patrzy jej w oczy z bólem w swoich::
Nie chcę tego...uwierz mi...błagam cię, chociaż teraz mi uwierz. Nie...nie umiem się opanować. Ale nie drążmy tego tematu...Proszę cię Su, nie zabijaj się. Jesli ciebie nie będzie, będe miał poczucie winy...Że potrafię tylko ranić. Też mam uczucia kochanie...nawet taki potwór jak ja czasem czuje.

Sulpicia

Czasem czuje :powtarza jego słowa: zrobię co będę chciała. :myśli: chciałam pójść na kompromis ale ty już zdecydowałeś co dalej. Okej.

Aro

::analizuje jej słowa::
Kompromis? Jaki kompromis...? Przecież...ty już postanowiłaś. Brzydzisz się mną i nawet nie masz zamiaru mi wybaczyć. Wiem, że tak jest...

Sulpicia

Tak, oczywiście ... ty wiesz najlepiej. :wywraca oczami:

Aro

::patrzy na nią szeroko otwartymi oczyma::
A...jesteś w stanie...mi wybaczyć? ::pyta z lekka zdziwiony::

Sulpicia

Nie, bo ty nadal będziesz mnie zdradzał. Wątpię, że kiedyś przestaniesz. Ty popełniłeś błąd a nie ja. Tylko jak zawsze ja najbardziej cierpię. To ty musisz się zmienić. Ale ty nie chcesz się zmienić i tu jest problem. :odwraca głowę w drugą stronę:

Aro

Skąd wiesz, że nie chcę...?
Może...może naprawdę chcę? Chcę żyć z tobą jak przystało...tylko po prostu nie potrafię? Co jeśli naprawdę chcę się zmienić, ale nie mogę...?

Sulpicia

Aro nie wciskaj mi tu kitu, że chcesz ale nie możesz. Jakbyś naprawdę chciał to już dawno byś się zmienił. Ja już wolałam jak byłeś ciągle na mnie wściekły i jak zabraniałeś mi wychodzić z zamku. To były fajne czasy. :zamyka oczy i zaciska pięści ze złości:

Aro

::patrzy w zimie::
Su...po co wogóle ze mną jeszcze rozmawiasz, co?
Po prostu odejdź...im szybciej tym lepiej. ::mówi zachrypniętym głosem::
::pod nosem::
Dziękuję ci za wszystko...pokazałaś mi kim naprawdę jestem...

Sulpicia

Bo nadal jesteś jeszcze moim mężem i nie rozkazuj mi. To nie jest takie łatwe. Ja cię nadal kocham i nigdy nie przestanę. Zawsze będziesz dla mnie najważniejszy. Zrobiłeś to co chciałeś. Nikt cię nie zmuszał. Mówisz, że chcesz bym była szczęśliwa ale tak się na razie nie stanie. Próbowałam żyć tak jak ty ale mi to nie wychodzi. Nie umiem być taka jak ty....nie chcę. Zawsze byłam uczciwa i taka już będę do końca. A koniec jest już blisko...mój koniec. :otwiera oczy i patrzy na niego:

Aro

::patrzy na nią smutno::
Ja też będę cię zawsze kochał...i wiem, że to nie jest takie proste!
::nie wytrzymuje i przytula ją bardzo mocna. Póki może napawa się jej zapachem::
::szepcze:: Przepraszam...przepraszam...przepraszam...tylko ci życie zrujnowałem.

Sulpicia

:uwalnia się od niego: przestań mnie przepraszać. Chcesz tego rozwodu, prawda?

Aro

Nie! Nie chcę...::oddycha szybciej:: Ale ty go chcesz! ::bolą go jego własne słowa.::

Sulpicia

Aro uspokój się. Dotykasz mnie ale nie czytasz mi w myślach. Nie przyszłam tutaj się kłócić ani ustalać datę rozwodu. To ty wyjechałeś z tym pomysłem. Nikt nie jest idealny więc wiem że jest ci ciężko. Wiem też, że nie przestaniesz. Bo ty kochasz to robić. Cieszysz się kiedy mnie zdradzasz.

Aro

I jest mi z tego powodu głupio. Naprawdę...
Ale powiedz...jak ty to teraz widzisz? ::wzrusza ramionami:: Mówisz, że mi nie wybaczysz, więc...to chyba oczywiste...