Dom Victorii.

Victoria.

po prostu nie wiem jak to rozumieć. :patrzy mu głęboko w oczy:

Caius

Znowu tak robisz...nie mogę się powstrzymać gdy tak patrzysz. Czuje, że prześwietlasz mi czaszkę...że widzisz co czuje, gdy mi patrzysz w oczy...

Victoria.

coś tam widze ... ale nie zbyt wiele. :spuszcza wzrok ale po chwili znów patrzy mu w oczy:

Athenodora · Gość

*sms do kajusza* potrzebuję cię...to pilne..czekam u siebie...przyjdziesz?

Caius

:odczytuje sms-a:
Przepraszam, ale to ważne...rozumiesz sprawy Volturi :uśmiecha się do niej i wychodzi:

Victoria.

jasne ... :zostaje w tej samej pozycji zamyślając się:

:po jakiejś godzinie jednak kładzie się skulona i zamyka oczy pogrążając się w rozmyślaniach:

:po jakimś czasie wybiega i kręci się po Volterrze:

Kate

:puka i wchodzi: Viki jesteś?

Victoria.

:wchodzi: Kate?

Kate

Tak, ja. Zdziwiona?

Victoria.

właściwie ... to tak.
o co chodzi?

Kate

O to że nie zabiłam Twoje dziecka. Nawet nie wpadłam na ten pomysł. Nie zabił go mój prąd tylko skały w wodzie. Wystraszyłam się dlatego dostałaś prądem, ale bardzo lekko. Ty jak się boisz to uciekasz. Czy gdybym zrobiła to specjalnie wskoczyłabym do wody za Tobą i próbowała Cię ratować? nie.

Victoria.

specjalnie czy nie, ale to na pewno nie skały zabiły moje dziecko. kopłaś mnie prądem naprawdę mocno. :siada na łóżku i chowa twarz w dłoniach:

Kate

Viki bardzo tego żałuję.Nie jestem szczęśliwa ponieważ Ty jesteś smutna.Nie kontrolowałam tego, to było odruchowo. Bardzo Cię przepraszam.

Victoria.

twoje przeprosiny i tak już nic nie zmienią.
masz jeszcze jakąś sprawę?

Kate

Nie masz prawa mówić że jestem morderczynią bo nic nie zrobiłam, sama spadłaś na skały. Nie mów mi teraz że to była moja wina bo na tych skałach zabił się Billy!! :wychodzi: