Komnata Demetriego

Nicole

Dla mnie tez. Gdyby dało się cofnąć czas....

Demetri

:westchnął: Szkoda, że się nie da...
:podniósł się razem z nią dalej ją przytulając: Lepiej już.?

Nicole

Tak. Jeszcze jestem w szoku...:nagle zamarła: Gdyby dało się cofnąć czas...ale do momętu kiedy...zaczeliśmy się kochac..nie...wogóle tak żebym cie nie poznała.::patrzyła na niego trochę przerażona:

Demetri

Nie, oczywiście, że nie...jesteś najwspanialszą osobą jaka mi się w życiu przytrafiła...:przytula ją nadal tak samo: Cofnąłbym czas do momentu jak cię tu przyprowadziłęm...wszystko było by inaczej.

Nicole

:przytula go najmocniej jak potrafi:

Dziekuje, ty jesteś dla mnie dokładnie tym samym.
:wyszeptała:

Inaczej, to znaczy jak? poprostu do niczego by nie doszło..czy..byłbys taki jak na plaży?

Demetri

Postarałbym się byś nie zaszła w tą ciąże...po prostu byśmy się zapezpieczyli...

Nicole

Boję się trochę...wiesz?

Demetri

Wiem kochanie...wiem.
:pocałował ją w szyję:

Nicole

:naszła ją ogromna ochota na całowaniexd:

:wzieła jego twarz w dłonie i pocałowała go namiętnie:

:oparła głowę o jego czoło:

Cieszę się że wiesz, że się boję.

Demetri

Lecz nie wiem czego bardziej się boisz...Czy porodu...czy samej ciąży...czy tego co będzie potem.

Nicole

Boję się tego...co będzie potem, skarbie.

Demetri

Czemu się tego boisz?

Nicole

Boję się, że wszystko się zepsuje...że wszytsko się zmieni. A najbardziej tego, że ty się zmienisz.

Demetri

Nie musisz się tego bać...bo tak się nie stanie. :pocałował ją krótko, lecz namiętnie:

Nicole

Pocałuj mnie dłużej.:patrzy na niego: