Komnata Demetriego

Nicole

::SMS do Dema::

Ale mi się udało ojca oszukać, i to 2 razy...ufff

Demetri

:odczytał smsa śmiejąc się:

Nicole

::SMS::

Będziesz mi musiał ładnie podziękować xD

Czekam, i tęsknie.....(przyjeżdżaj szybko bo zaraz coś palne albo niechcący zdejmę golf...jak mi w nim goraco...)

Twoja Ni.

Demetri

:odczytał smsa i odpisał jej, po czym położył telefon na szafkę. Znów zaczął myśleć.:

Aro

::wchodzi i kładzie Denitri do łóżka przykrywając ją kołdrą. Daje jej całusa w czułko i głaszczepo główce. Uśmiechnął się, patrząc na nią::

Denitri.

:rzuca się przez sen i budzi z krzykiem. rozgląda się lekko wystraszona nie wiedząc gdzie jest:

Aro

Co się stało? ::pyta z troską. Zauważa, że wydoroślała, marszczy brwi i mówi:: Wyglądasz na starszą....

Denitri.

Śniło mi się ... :patrzy na niego chwilę: nie ważne.
rosnę. i chyba adrenalina przyśpiesza ten proces.

Aro

::zaśmiał sie:: Tak, chyba tak. Hmmm...jestem ciekaw, czy rodzice cię poznaja

Denitri.

:lekko smutnieje: powinni.

Aro

Hej żartowalem. ::zaśmiał się::

Denitri.

:pokazuje mu język: a gdzie są rodzice? w Denali?

Aro

Nie wiem. ::wzruszył ramionami.:: Chociaż...sa chyba gdzieś w Volterze, bo się przeprowadzacie,.

Denitri.

taa? :unosi brew: do starej komnaty taty?

Aro

Chyba tak, a co? Chcesz własny pokój?