Komnata Demetriego

Demetri

:przyglądał się każdemu jej ruchowi. Był na siebie cholernie zły i chciał, by to wszystko już się wyjaśniło...
Gdy wyszła wstał i zaczął chodzić nerwowo po pokoju, myśląc cały czas o Nicole i o tym jak ją błagać... 'Żeby był jakiś sposób...żeby mi wybaczyła... Boże Demetri jakim jesteś idiotą! Ona Ci nie wybaczy...' Pomyślał i usiadł na fotelu zrezygnowanyi pozbawiony nadziei. 'Chociaż...może mi wybaczy...może jest jakiś sposób. Kurcze! Bez niej nie umiem żyć...' Dalej rozmyślał kłócąc się sam ze sobą co ma zrobić.:

Nicole

:nie wiedziała co ma zrobić, ale innego wyjścia nie miała. Musiała wejść do tego pokoju. Weszła nie patrząc na Demtriego i szybbko spakowała swoje żeczy. Wyszła nie zaszczycajac go ani jednym spojrzeniem:

:weszła i spakowała się, zostawaiajac kartke.:

Demetri i Denitri,
Kocham was, ale naprawde muszę dopoczac wróce, nielugo..trzymajcie się..
Ni."

wybiegła na lotnisko.:

Denitri.

:wchodzi do pustej komnaty. staje przy oknie obserwując plac z miną nie wyrażającą żadnych emocji:

Garrett

:wchodzi kirsując się jej zapachem: Denitri? Stało się coś? :podchodzi do niej i staje w takiej samej pozycji jak ona i obejmuje ją ramieniem, kciukiem pociera jej policzek:

Denitri.

:Powoli obraca głowę w jego stronę.: Miło się rozmawiało z tamtą .... panią?? :unosi brew. ton głosu ma spokojny: xd

Garrett

Denitri...skarbie..:szukal odpowiednich słow..: To przyjaciólka...znasz...Cullenów? To jedna z nich?..mm...ratowałem...Renesmee...spod groźbi twojego/...dzidka..:powiedził to z niesmakiem.:

Denitri.

:wysunęła mu się z ramienia i stanęła za nim na placach tak żeby mówić mu do ucha: bardzo ładna przyjaciółka .... :położyła dłonie na jego kościach biodrowych: xd

Garrett

Ty ją urodą przyćmiewasz...:uśmiechnął się łobuzersko, z rękami poczynił to samo co ona:

Denitri.

taaakk? :powiedziała i z lekkim uśmiechem przesunęła dłonie niżej po jego kroczu: xd

Garrett

:uśmiechnął się znów łobuzersko: Ależ oczywiście... :wymruczał podniecony i położył swoją dłoń na jej dłoni, przyciskając mocniej do krocza:

Denitri.

:oparła się policzkiem o jego plecy uśmiechając zawiadacko. Opuszkami palców zaczęła go masować: xdd

Garrett

:uśmiechnął się szeroko...zamruczał:
Mmm.............

Denitri.

:przesunęła ręce wyżej odpinając mu powoli spodnie. Jednocześnie dwoma palcami cały czas masowała rosnącą wypukłość xd:

Garrett

:Lubił dotyk Denitri na swoim podopiecznym, więc prowadził jej ręke by robiła to tak jak lubił:

Denitri.

:zaśmiała się cicho z jego reakcji i robiła to dalej: xd