Komnata Santiago.

Santiago.

:prycha zirytowany: nie chrz.ań mi że zanim mnie poznałaś nie byłaś szczęśliwa. Nie jestem jakimś 'źródłem szczęścia'. Jestem strażnikiem Voltiruri ... a niektórzy mówią że męską dziwką. więc nie gadaj mi tu bzdur.

Carmen.

jasne, ze byłam szczęśliwa. Ale to było inne szczęście. A poza tym.... Od tamtego czasu wiele rzeczy uległo zmianie. I... nie pomyślałeś może, że ja po prostu nie chcę być szczęśliwa bez Ciebie ?

Santiago.

a skąd wiesz że ktoś nie może Ci dać większego szczęścia? :patrzy na nią starając się powstrzymać emocje:

Carmen.

bo Cię kocham, do cholery.

Santiago.

ale Eleazara też kochałaś ... :ścisza głos prawie do szeptu: więc skąd wiesz że nie pokochasz kogoś mocniej? że ja nie blokuje Twojej 'połówki'?

Carmen.

:westchnęła i wplotła palce we włosy: naprawdę sądzisz, że jesteś wstanie przekonać mnie, że masz rację?

Santiago.

ja wiem że mam rację. I Ty też to na pewno czujesz. Więc ... :napina mięśnie szczęki i stara się żeby jego głos brzmiał naturalnie i pewnie: więc wyjdź, i zapomnij o mnie.

Carmen.

przeceniasz i mnie, i siebie. :mruknęła nie spuszczając z niego wzorku:

Santiago.

:patrzy na nią. wie że to jedyny sposób żeby ją chronić: Nie. nie kocham Cię. kłamałem. Chciałem się tylko zabawić :cały czas ma napięte mięśnie szczęki:

Carmen.

:słysząc te słowa zesztywniała. Nadal nie spuszczała z niego wzroku, starał się, aby jej twarz nie wyrażała żadnych emocji, co o dziwo wyszło jej całkiem nieźle, milczała:

Santiago.

Byłaś tylko moją zabawką. :ryzykuje chociaż boi się że po tym się połapie: i zdradzałem Cię. z Heidi, Kate, Alice, Sulpicją ... Bellą :wymienia starając się brzmieć bez emocji:

Carmen.

:przymyka oczy i przygryza mocno wargę: daruj sobie tą wyliczankę.

Santiago.

:milczy patrząc na nią:

Carmen.

:wstała z łóżka i ruszyła w stronę wyjścia. Gdy była już przy drzwiach spojrzała na niego przez ramię, otworzyła usta, jakby chciała coś powiedzieć, jednak zrezygnowała z tego zamiaru i po prostu wyszła:

Santiago.

:wypuszcza powietrze z ust. patrzy w stronę drzwi i mówi jakby do siebie: wybacz mi, kocham Cię ... :wychodzi z pokoju: